συνυποκορίζω

Μ

καλώ κάτι με υποκοριστικό όνομα σύμφωνα με κάτι άλλο («τὰς ἀγκάλας ἀγκαλίδας εἰπὼν συνυποκορίζει αὐτὰς τῇ βραχύτητι τοῡ ἐγκοιμωμένου αὐταῑς βρεφυλλίου», Ευστ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ὑποκορίζω, -ομαι «χρησιμοποιώ υποκοριστικές λέξεις»].